326..شمارش معکوس عمر

خدایا ترا سپاس که 326 ماه زندگی را درک کردم لطف وعنایت تو بر ما بر همیشگی باد

عشق زیباست. مخصوصاً هنگامی که معشوق خدا باشد. وقتی که حاضر باشی حتی جانت را در کف دستت قرار دهی و به سمت خدا فریاد زنی:«خدایا جانم را به تو تقدیم می کنم» اینجاست که عشق معنا پیدا می کند. چه عشقی برتر از این که معشوق، بزرگترین و بهترین موجود هستی باشد. معشوقی که تو را نه به خاطر جیبت، نه به خاطر زیبایی صورتت؛ بلکه فقط و فقط به خاطر کرامت هایی که در تو نهادینه شده دوستت می دارد.

از این پس همه با هم می گوییم: «خدایا دوستت داریم»

عشق نوعی میلاد است.
اگر «پس از عشق» همان انسانی باشیم
که «پیش از عشق» بودیم،
به این معناست که به قدر کافی
دوست نداشته‌ایم
اگر کسی را دوست داشته باشی،
با معناترین کاری که
می‌توانی به خاطر او انجام بدهی،
تغییر کردن است!

باید چندان تغییر کنی که
"تو از تو بودن به در آیی"

بنام مولا...