شراکت

¯²{{{{²¯¯²¯آغازکتاب شراکت 46¯²¯¯²{{{{²¯

                 .  بـاب [1 ]: شـراکت درطـعـام وخوراکه وکالا                                      

       ( 1131 ) ـــ  ازسـَلـمـَة بن اَکـوَع ( رضی الـله عـنه ) روایت است که گــُفـت:[ دریکی از غـزوات ] خوراکه های مـردُم خلاص شده وگـُرسـنه ماندند،نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) آمده واجازه خـواستند تا شُــتـُران خودراذبـح نمایـند، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) برای شان اجازه دادنـد،[ درین وقت ] عــُمـر رضی الـله عـنه با آنها ملاقات نمود، آنها ازموضوع برایش خبردادند، عــُمـر رضی الـله عـنه برای شان گــُفـت: بعداز کـُشـتن شُــتـُران چـگـونـه زندگی مـیکـنید؟ ونزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) رفته و گــُفـت: بعداز کـُشـتن شُــتـُران چـگـونـه زندگی خواهـند کرد ؟ پـیغـمبـرخـدا (صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد:

          ﴿  بـه مـردُم بـگـو کـه بـاقِـیمـانـدۀ طـعـام خودرا بـیـاورنـد﴾ .

سـُـفـرۀ را گـُسـتـُرده و طـعـامـهـارا آورده ودران سـُـفـره جمع نمودند، پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)بر خاسته ودُعـا نمودند، سـپس درپـهلوی آن طـعـام نـشـسته و فـرمُـود نـد:

       ﴿  دیـگ وکـاسـه هـای خـودرا بـیـاوریــد ﴾،

 مـردُم ظـرفـهـای شـان را آورده وپـُرنمـودنـد، بـعـدازان پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد:

             ﴿ اَشـهَــدُ اَن لا اِلـهَ اِلاَ الـلـهُ ، وَاَ نـیَ رَسـُول ُالـلـهِ ﴾

                  حدیث نبوی« ص» کتاب 46 شـراکـت (رواءالبخاری 2484)

       ( 1132) ـــ ازابـومـوسـی (رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت: پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)فـرمُـودنـد:                   ﴿ اشـعـَـرِ یـیـن چـنـین عـادت دارنـد کـه چـون بـجـهـاد رفـتـه ویـادرداخـل شـهـر طـعـام شـان کـم شـود، آنـچـه را کـه دارنـد دریـک ســُفـره جـمـع کـرده، سـپـس بـایـک ظـرف آن را بـین خـود مـسـاویـانـه تـقـسـیـم مـیـنـمـایـنـد، ایـشـان ازمـن ومـن از ایـشـانـم﴾.

                 حدیث نبوی« ص» کتاب  46 شـراکـت        (رواءالبخاری2486 )

                 .  بـاب [2 ]: تـقـسـیـم کـردن گــُوسـفـَنـد                                      

       ( 1133 ) ـــ  ازرافـِع بن خـَدیـج ( رضی الـله عـنه) روایت است که گــُفـت:در( ذوالـحَـلـیـفـَه) با پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) بودیم، مـردُم به گـُرسـنگی شـدیدی افـتاده شُــتـُران و گــُوسـفـَنـدانی را به غـنیمت گرفته وذبـح نموده ودیـگـها را بار نمودنـد، بـامـر پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) دیـگـهارا چـپـه نمودنـد، بعدازان غـنـائـیم را تـقـسـیم نموده هـر ده گــُوسـفـَنـدرا مـعادل یـک شُــتـُرقـراردادنـد، ازجـملۀ شُــتـُرها یکی گـریـخـت، چون اسپـهای زیادی نداشـتند، نـتوانـستـند آن را پـیدا کرده وبدست آورنـد، بعدازان شـخصی آن شُــتـُر را به تـیر زده وانداخت ، و پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) فـرمُـود نـد:

              ﴿ بـعـضی ازیـن چـهـارپـایـان مـانـند حـیـوانـات وحـشی رَم بـرداشـته ووحـشـت مـیـکــنـند،اگـر حـیـوانی رَم بـرداشـته وآن را گـرفـته نـتـوانـسـتـید ، چـنـین کــنـید[ یعنی : ذریـعـۀ تـیر ویـا کـدام آلـۀ دیـگـری اورااز پـای در آوریـد] ﴾.    سـپـس برای پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) گــُفـتـم که ما فـردا شـاید با دُ شـمـن مـواجـه شـویم، وکـاردی دردسـترس نـداریم آیا روا اسـت که با برگ نـَی حـیوانـات راذبـح نـمائیـم ؟ فـرمُـود نـد:

                ﴿هـر چـیـزیـکـه خـون را جـاری سـازد، وبـه نـام خــُدا ذبـح گـردد، خـوردنـش روا اسـت، ولـی بـا دنـدان ویـا نـاخـُن نـبـایـد ذبـح نـمـود، وعـلـتـش این اسـت کـه دنـدان ازاسـتـخـوان بـوده ونـاخـُن کـارد مـردُم حـبـشـه اسـت﴾.

                 حدیث نبوی« ص» کتاب  46 شـراکـت        (رواءالبخاری2488 )

                 .  بـاب [3 ]: اشیاءدربین شـُرکاء باید بـقیمت عادلانه قیمت گـذاری شود                                      

       ( 1134 ) ـــ  از ابـوهـُـریـره ( رضی الـله عـنه) ازپـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)  روایت است که فـرمُـود نـد:               ﴿ اگـر یـکی از شـُرکاء حـصـۀ خـودرا از غـُلام مـُشترک آزاد کـرد، بـایـد بـقـیـه را ازحـسـاب مـال خـود آزاد نـمـایـد، واگـر مـالـی نـداشـت ، آن غـُلام بـایـد بـقـیـمـت عـادلانـۀ قـیـمـت گـردد، وخـود غـُلام ، با قـیـمـانـدۀ قـیـمـت را بـطـوریـکـه بـر وَی فـشـاروارد نـگـردد، بـرای شـریـک دیـگـر بـپـردازد﴾ .

                 حدیث نبوی« ص» کتاب  46 شـراکـت  (رواءالبخاری 2492)

                 .  بـاب [4 ]: آیآ درتـقـسـیم نمـودن قـُرعـه کـشی جـوازدارد                                      

       ( 1135 ) ـــ ازنـعـمـان بن بـشـیـر ( رضی الـله عـنهمـا) از پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم)  روایت است که فـرمُـود نـد:

              ﴿ مـثـل کـسـیکـه حـدود خــُدارا جـاری مـیکـنـد، وکـسـیکـه حـدود خــُدارا پـایـمـال مـیـنـمـایـد، مـانـند کـسـانی اسـت کـه درسـوار شـدن کـِشـتی بیـن خـود قـُرعـه کـشی مـیـنـمـایـنـد، نـصـیب عـدۀ ازآنها طـبـقـۀ فـوقـانی کـِشـتی ، و نـصـیب عـدۀ   طـبـقـۀ تحـتانی کـِشـتی مـیشـود.

کـسـانـیکه در طـبـقـۀ تحـتانی قـراردارنـد، درهـنـگـام آب گـرفـتـن مـجـبـورنـد از نـزدکـسـانـیکه در طـبـقـۀ فـوقـانی قـرار دارنـد، عـبـور نـمـایـنـد، ایـنـهـا بـاخـود مـیـگـویـنـد: اگـر درهـمـین طـبـقـۀ خـود[ یعنـی: طـبـقـۀ تحـتانی]کـِشـتی راسـوراخ نـمـوده وسـبـب اذِ یــت طـبـقـۀ بـالائی نـگـردیم بـهـتر خـواهـد بـود،[ درین وقـت ] اگـر مـردُم طـبـقـۀ بـالائی ایـنـهـا را مـمـانـعـت نـکـرده وبـه حـال شـان بـگـذارنـد، هـمـگی غـرق  خـواهـنـد شـد، واگـر جـلـو شـان را بـگـیرنـد، سـبـب نـجـات خـود و آنـهـا خـواهـنـد گـردیـد﴾ .

                 حدیث نبوی« ص» کتاب46 شـراکـت  رواءالبخاری2493 )  

                 .  بـاب [5 ]: شـراکـت در طــعـام وغــیـره                                      

       ( 1136 ) ـــ  از عـبـدالـلـه بن هــشـام  ( رضی الـله عـنه ) که زمان پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) رادرک نمـوده بـود روایت است که مادرش ( زیــنـب بـنـت حـُمـَـید) اورا نزد پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) برده وگــُفـت: یـا رسـول الـلـه! با او بـیـعـت  نـمـائـید !فـرمُـود نـد:

             ﴿اوخـورد اسـت ﴾وآنحـضـرت (صلی الله علیه وآلـه وسلم) دسـت خـودرابـه ســرش کـشیده وبه حق او دُعـانمـودنـد.

وَی گـاهـی به بازار بیرون شده وطـعـامی می خـرید، ابن عــُمـر وابن زُبـَیر رضی الـله عـنهـم آمـده واز وی خـواهـش کـرده ومـیگـُفـتـند: مارا باخـود شـریک بـده، زیرا پـیغـمبـرخـدا(صلی الله علیه وآلـه وسلم) درحـق تـو دُعـای بـرکـت نموده انـد، اوهـم آنـهـارا شـریک مـیـداد، وگـاهی مـیـشد که یـک بـار شـُـتـُـررا بطـور کامـل فـائیده نموده وبـخـانۀ خـود مـیفـرسـتاد.