سحر جمعه .....

درسحر جمعه خطاب به مولایم فرمودم خدایا من گدای در خانه توهستم وتویی عطاکننده به گدایان درگاهت وبه این گدایی افتخار میکنم برای هر امری دست گدایی به سوی تو دراز میکنم وعار وننگی برمن نیست گدایی از مخلوقات عار وننگ است به نظر من هرگاه ادم فقیر بشود بگذارد از گرسنگی بمیرد وخونش به گردن مولایش خدای کعبه بیفتد اما گدایی نکند ودست به سوی بندگان دراز نکند دست داز کردن به سوی بندگان سوء ظن داشتن به درگاه الهی است واین ننگ محسوب میشود اما گدایی وحاجت خواستن در هر امری از خداوند افتخار است 

چقدر این ذکر مولای یا مولای علی ع زیبا است مناجات علی ع با مولایش چقدر  زیبا است یکی از شاهکارهای به جا مانده از علی ع در مسجد کوفه همین دعای مولای مولای علی با خداوند است بنده خودش را با خدا مقایسه میکند اما همیشه صفات خوب وعالی را به خداوند نسبت میدهد وصفات ضعیف را دربنده به نمایش میگذارد تا اگر نقصی در کار ما باشد وکوتاهی در کار بنده به انجام برسد مولای ما خدای کعبه لطف وعنایت خود را از ما دریغ نکند این یک اعتراف زیبا در محضر خداست