یک قدم به سوی خدا

بیایید خداوند را در زندگی امتحان کنیم وتغیری در زندگی خود ایجاد کنییم هر کس در هر موقعیتی است در نردبان عمر یک پله به سوی خدا قدم بردارد وانگه ببیند که خداوند با این تغیر وتحول ما چه واکنشی نشان خواهد داد بدون شک خداوند ده قدم به سوی ما حرکت خواهد کرد اثار نزدیکی به سوی ما هویدا خواهد شد طوری که لطف او را درک خواهیم کرد ومارا تشویق خواهد کرد که گام دوم نزدیکی را برداریم واین از الطاف خداوندی است فقط باید شک وتردید را از دل وذهن خود بیرون بریزیم ویقین را جایگزین ان بکنیم....

باید بدانیم که عمر کوتاه است حوادث زندگی در کمین ما نشته اند واجل ما را نشانه رفته است پس از گروهی مباش که با دست خالی به دیار اخرت بشتابی وامید امرزش از خدای مهربان را داشته باش تا دراین دنیا هستی جای پای خود را برای اخرت قرص ومحکم کن وبا خیالی اسوده به ملاقات پروردگارت راهی شو انگاه به بخشش پرودرگارت امید وار باش وبه در امرزش وعفو او طمع بکن

در احادیث رسیده از اهل بیت رسول اکرم وائمه اطهار صلوات الله علیهم اجعین خوب تامل کنییم وتلاش بکنییم وزحمت بکشیم ویقین داشته باشیم تا در راه خداوند مجاهده وتلاشی نکنیم خداوند تبارک وتعالی راه رست را به ما نشان نخواهد داد ودر زندگی ائمه اطهار را مرشد خود قرار بدهیم چون انانبا بصیرت ترین افراد روی کره خاکی بودند وبرای رسید ما به سوی کمال وقرب به خداود هیچگونه کوتاهی وقصوری در زندگی از خود نشا ن نداد وهمواره در طول زندگی وحیات خود الگو جامعه انسانی بودند وهمه مردمرا به گرد خود جمع میکردند وهدایت میکردند وپیامبر اسلام بعد ار ز رسالت خود به انان وقران ما را توصیه کردند که اگر به این دو متمسک بشویم هرگز گمراه نخواهیم شد

اگر خود را به ائمه عرضه کنی میگویند با عمل وتلاش به خداوند امیدوار باش اگر بر قران خود را عرضه کنی قران نیز ترا به عمل صالح به خداوند امیدوار میکند سعی وتلاش وعمل برای سعادت اخرت لازم است....

فَإِذَا جَاءَتِ الطَّامَّةُ الْكُبْرَى ﴿۳۴﴾

هنگامي كه آن حادثه بزرگ رخ دهد. (۳۴)

يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الْإِنْسَانُ مَا سَعَى ﴿۳۵﴾

در آن روز انسان به ياد كوششهايش مي‏افتد. (۳۵)

وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرَى ﴿۳۶﴾

و جهنم براي هر بيننده‏ اي آشكار مي‏گردد. (۳۶)

فَأَمَّا مَنْ طَغَى ﴿۳۷﴾

اما آن كسي كه طغيان كرده، (۳۷)

وَآثَرَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا ﴿۳۸﴾

و زندگي دنيا را مقدم داشته، (۳۸)

فَإِنَّ الْجَحِيمَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۳۹﴾

مسلما دوزخ جايگاه او است. (۳۹)

وَأَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَنَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوَى ﴿۴۰﴾

و آن كس كه از مقام پروردگارش خائف بوده و نفس را از هوي باز داشته. (۴۰)

فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوَى ﴿۴۱﴾

قال تبارک وتعالی....

إِنَّ الاْ َبْرارَ لَفِی نَـــــــــــــعِیم

وَ إِنَّ الْفُجّارَ لَفِی جَــــــــــحِیم

به یقین نیکان در نعمتى فراوانند.

ـ و بدکاران در دوزخند.